Eén Europese AVG?

Op 25 mei 2018 werd in Europa de nieuwe AVG van kracht. De weken daarvoor was ik in Duitsland en was de AVG (ofwel de DSGVO in Duitsland) hét gesprek van de dag: op het nieuws, in de krant, van Duitse vrienden en kennissen ontving ik berichten via Whatsapp of de mail. In een van die berichten werd bijvoorbeeld over ‘het zwaard van Damocles’ gesproken. De algemene teneur was: denk erom, als je een website hebt die nog niet DSVGO-proof is, dan kun je hem maar beter offline zetten, want dan is de ellende niet te overzien.

Dat men zo angstig was, is ook wel verklaarbaar. Zo is het in Duitsland al sinds jaar en dag verplicht om een zogenaamd ‘Impressum’ op je website te hebben. Daarin moet je vermelden wie er verantwoordelijk is voor de inhoud van de website met adres, bankgegevens, inschrijving in het Handelsregister enzovoorts. Als er een Impressum ontbreekt, kun je een ‘Abmahnung’ krijgen. Er zijn advocaten die zich hierin hebben gespecialiseerd en die het web afstruinen, op zoek naar overtreders. Bij het ontbreken van een Impressum kun je een flinke boete krijgen.  In mei (2018) circuleerden er op het web al berichten dat het Bayerische Landesamt controleert of contactformulieren op de juiste wijze zijn versleuteld.

Het privacybeleid van mijn Nederlandse website moest ook wat worden aangepast, dus nam ik contact op met mijn webmaster in Nederland. Zijn antwoord verbaasde me: dat was toch nergens voor nodig? Dat leest toch niemand!

Ik legde hem uit dat het best mogelijk is dat niemand het leest, maar dat het er wel op moet, zeker omdat ik ook Duitse pagina’s heb.  Okay, okay … Maar eigenlijk was het onzin. Wie zou dat kunnen controleren? De Nederlandse overheid had haar zaakjes zelf nog niet eens op orde …

Een week later was ik weer in Nederland en bezocht ik een vriendin. Zij is directeur is van een grote organisatie die zeer veel persoonsgegevens van cliënten vastlegt omdat de werkzaamheden dit vereisen. Ik vroeg haar welke impact deze wet voor haar werk had. Nou, de impact was groot en ze had er al verschillende cursussen over gevolgd. Bij deze cursussen legde men vooral de nadruk op het feit dat bewustwording het belangrijkste doel van de nieuwe wet was. Natuurlijk moest er nog veel werk worden verzet en daar waren ze ook aan begonnen, maar ze liet zich niet gek maken …

Bijzonder, die culturele verschillen! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat en wat u ervan vindt!